อย่าเป็นในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเอง

            อย่าพยายามเป็นในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเอง  เพราะภาพที่สร้างไว้หลอกตาคนอื่น  ต่อให้มันเป็นภาพลักษณ์ที่ดูดี  น่าเข้าหาเพียงใดก็ตาม  แต่ยังไงมันก็เป็นภาพลวงตาอยู่วันยังค่ำ  ถ้าสิ่งที่เราเป็น  มันไม่ใช่ตัวตนของเรา  ก็เท่ากับว่าเรากำลังทำให้อีกคนหลงรักหน้ากากของเรา  ไม่ใช่รักที่หัวใจของเรา  ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่น่าภูมิใจเลยสักนิด  และจุดยืนของตัวเองเป็นสิ่งสำคัญ  รักษาเอาไว้ให้ดี  เพราะเราต้องเรียนรู้ที่จะรักในตัวตนของตนเอง  ก่อนที่จะไปรักคนอื่น

                                       ที่มา : หนังสือภ้ารักอย่างเข้าใจคงไม่มีใครเจ็บ

เรียกร้อง  ต้องการ

            ก่อนจะรักใครสักคน  ควรทำความเข้าใจให้ได้ก่อนว่า  เขามีตัวตนของเขา  เราก็มีตัวตนของเรา  ตัวตนของแต่ละคน  เป็นสิ่งที่เปลี่ยนยากที่สุด  เพราะมันติดตัวมาตั้งแต่เด็กจนเป็นนิสัย  หากเราจะไปเปลี่ยนนิสัยคนอื่น  เพื่อห้ถูกใจตัวเอง  นั่นแปลว่าเรากำลังพยายามทำในสิ่งที่เป็นไปได้ยากที่สุด

            การไปเรียกร้อง  ต้องการให้เขาเป็นในสิ่งที่เราอยากให้เป็น  มันไม่ใช่วิธีที่จะทำให้ได้มาซึ่งความรัก  แต่มันเป็นทางลัดไปสู่ความเจ็บปวดต่างหาก

       

                              ที่มา : หนังสือถ้ารักอย่างเข้าใจคงไม่มีใครเจ็บ

            

กระโดดกบ

จำนวนผู้เล่น

ไม่เกิน 10 คน

วิธีเล่น

เอาผ้าผูกขา 2 ข้างของผู้เล่นติดกัน เมื่อกรรมการให้สัญญาณ ผู้เล่นทุกคนจะกระโดดออกจากเส้นเริ่มต้นไปจนถึงเส้นชัย ใครไปถึงก่อนเป็นผู้ชนะ

อุปกรณ์

ผ้าสำหรับใช้ผูกขาเท่าจำนวนผู้เล่น กระโดดยาง จำนวนผู้เล่น 3 คนขึ้นไป วิธีเล่น นำหนังยางมาต่อกันคล้ายๆ โซ่ เวลาเล่นจะต้องมีผู้เล่น 2 คนถือยางคนละข้าง ดึงให้ตึงพอสมควร แล้วให้ผู้เล่นที่เหลือกระโดดข้าม แต่ละเกมการเล่นจะแบ่งเป็นระดับตามความสูงของการถือยาง คือจากต่ำไปจนถึงสูง หากผู้กระโดดไม่สามารถกระโดดข้ามได้ในความสูงระดับใดถือว่าแพ้ ต้องหยุดเล่นแล้วนั่งดูผู้ที่เหลือเล่นจนจบเกม อุปกรณ์ ยาง งูกินหาง จำนวนผู้เล่น ผู้เล่นมีจำนวน 8-10 คน วิธีเล่น แบ่งผู้เล่นเป็น 2 ฝ่าย ฝ่ายที่ 1 จะต้องเป็น “พ่องู” 1 คน ฝ่ายที่ 2 มี “แม่งู” 1 คน ที่เหลือเป็น “ลูกงู” ซึ่งผู้เล่นเป็นลูกงูจะต้องเกาะเอวผู้เล่นเป็นแม่งู จากนั้น พ่องูเริ่มถามว่า “แม่งูเอ๋ย” แม่งูและลูกงูก็ร้องตอบว่า “เอ๋ย” พอช่วงท้ายพ่องูถามว่า “กินหัว กินหาง” แม่งูตอบว่า“กินกลางตลอดตัว” ผู้เป็นพ่องูจะไล่จับลูกงูจากปลายแถว ฝ่ายแม่งูจะต้องกางมือเพื่อป้องกันลูก หากลูกงูตัวใดถูกพ่องูดึงจนหลุดออกจากแถวไป ก็จะต้องออกจากการเล่น ผู้เล่นที่เหลือก็เริ่มเล่นกันอีกจนกว่าลูกงูจะถูกจับจนหมด อุปกรณ์ ไม่มี เดินกะลา จำนวนผู้เล่น ไม่จำกัดจำนวน วิธีเล่น ผู้เล่นยืนบนกะลา ใช้นิ้วหัวแม่เท้ากับนิ้วชี้คีบเชือกที่ก้นกะลาไว้ทั้ง 2 เท้า แล้วเอามือดึงเชือกให้ตึง เมื่อได้สัญญาณ ทุกคนจะรีบเดินไปให้ถึงเส้นชัย ใครถึงก่อนถือว่าเป็นผู้ชนะ แต่ถ้าระหว่างที่เดินไปคนใดเท้าตกจากกะลาไปถูกพื้นก็เป็นผู้แพ้ อุปกรณ์ กะลาครึ่งซีกเจาะรูที่ก้นกะลา แล้วเอาเชือกยาวประมาณ 2 เมตร ร้อยที่รูกะลาเป็นคู่ๆ ปลายเชือก 2 ข้าง ผูกปมไว้ในกะลาเพื่อไม่ให้หลุด หมายเหตุ ทางใต้เรียก “กุบกับ” ตี่จับ จำนวนผู้เล่น แบ่งเป็น 2 ฝ่าย เท่าๆ กัน ฝ่ายละ 3 – 12 คน วิธีเล่น ผู้เล่นทั้งสองฝ่ายกำหนดเส้นแบ่งเขตแดนไว้ แล้วตกลงกันว่าใครจะเป็นคนตี่ก่อน โดยยืนอยู่คนละด้านของเส้นแบ่งเขต ฝ่ายที่เป็นคนตี่จะผลัดกันออกไปในแดนของฝ่ายตรงข้ามพร้อมกับทำเสียง “ตี่” โดยไม่อ้าปาก และพยายามใช้มือแตะตัวฝ่ายตรงข้ามให้ได้จำนวนมากที่สุด แล้วรีบวิ่งกลับแดนของตน ผู้ที่ถูกแตะตัวก็ต้องไปเป็นเชลยของฝ่ายตรงข้าม รอให้ฝ่ายของตนตี่เข้าไปช่วย  เจ้าของแดนก็ต้องช่วยกันป้องกันไว้ไม่ให้คนตี่แตะมือช่วยเชลยได้ ฝ่ายใดถูกจับตัวเป็นเชลยหมดก็เป็นฝ่ายแพ้ อุปกรณ์ ไม่มี ทอยเส้น จำนวนผู้เล่น ไม่จำกัดจำนวน วิธีเล่น ขีดเส้นสำหรับการเล่น 1 เส้น ผู้เล่นจะมีเหรียญคนละอัน (ต้องเป็นเหรียญขนาดเดียวกัน) ตกลงกันว่าใครจะเป็นผู้โยนก่อนหรือหลัง ผู้เล่นต้องโยนเหรียญให้ใกล้เส้นมากที่สุด โดยผู้ที่โยนเหรียญใกล้เส้นมากที่สุด จะเป็นผู้ใช้เหรียญของตนเองนั้นทอยหรือโยนให้โดนเหรียญของผู้ที่อยู่ใกล้เป็นอันดับต่อมา หากโยนเหรียญของตนโดนเหรียญของผู้นั้นก็จะได้เหรียญนั้นไป และได้มีสิทธิโยนเหรียญให้โดนเหรียญผู้ที่มีอันดับต่อมาตามลำดับ อุปกรณ์ เหรียญสำหรับโยน ปืนก้านกล้วย จำนวนผู้เล่น ไม่จำกัดจำนวน วิธีเล่น นำก้านกล้วยมากรีดใบทั้งสองข้างออก ตัดความยาวของก้านยาวพอสมควรประมาณ ใช้มีดเฉือนย้อนก้านกลับมาประมาณ 5 เซนติเมตร งัดให้หักขึ้น ปืนหนึ่งกระบอกเฉือนประมาณ 4-5 อัน เวลายิงใช้มือดันให้ก้านกล้วยที่เฉือนไว้พับลงอย่างเร็ว จะมีเสียงดังคล้ายเสียงปืนรัว ปัง...ปัง...ปัง... อุปกรณ์ ก้านกล้วย, มีด (สำหรับกรีดใบ) ม้าก้านกล้วย จำนวนผู้เล่น ไม่จำกัดจำนวน วิธีเล่น ทำม้าจากก้านกล้วยเสร็จ ผู้เล่นขี่คร่อม ผูกเชือกสะพายวิ่งควบม้าจากจุดเริ่มต้นไปจนยังจุดสิ้นสุด แข่งขันความเร็วกัน ผู้เล่นคนใดวิ่งถึงเส้นชัยก่อนเป็นผู้ชนะ อุปกรณ์ ก้านกล้วย และเชือก รีรีข้าวสาร จำนวนผู้เล่น ผู้เล่นมีจำนวน 6 คนขึ้นไป วิธีเล่น ให้ผู้เล่น 2 คน ยืนหันหน้าเข้าหากันแล้วเอามือประสานกันไว้เหนือศีรษะเป็นซุ้มประตู ส่วนผู้เล่นคนอื่นๆ เกาะไหล่กันเดินลอดซุ้มประตูพร้อมกับร้องเพลงประกอบไปด้วย พอเพลงจบคนที่เป็นซุ้มประตูก็จะลดแขนลงคร่อมตัวคนข้างหลังไว้ให้ได้ ดังนั้นคนที่อยู่หลังสุดก็จะต้องพยายามวิ่งลอดซุ้มประตูไปให้พ้น ถ้าถูกจับตัวได้ก็จะถูกคัดออกแล้วเล่นต่อไป อุปกรณ์ ไม่มี เพลงประกอบ รี รี ข้าวสาร เลือกท้องใบลาน เก็บเบี้ยใต้ถุนร้าน สองทะนานข้าวเปลือก คดข้าวใส่จาน พานเอาคนข้างหลังไว้ วิ่งเปี้ยว จำนวนผู้เล่น ตั้งแต่ 4 คนขึ้นไป วิธีเล่น แบ่งผู้เล่นเป็นสองฝ่ายเท่าๆกัน สถานที่เล่นมักจะใช้ลานกว้าง และมีต้นไม้สองต้นเป็นหลักแข่งกัน ซึ่งแต่ละฝ่ายจะต้องจัดแถวประจำที่หลักของตนเอง เมื่อเริ่มเล่นคนที่อยู่หัวแถวต้องวิ่งไปอ้อมหลักของฝ่ายตรงข้าม จากนั้นวกกลับมาส่งผ้าให้ผู้เล่นถัดไปที่หลักของตน เป็นคนวิ่งต่อไป ผู้เล่นของแต่ละฝ่ายต้องพยายามวิ่งกวดและใช้ผ้าไล่ตีฝ่ายตรงข้ามให้ทัน หากฝ่ายใดไล่ตีได้ทันถือว่าเป็นผู้ชนะ อุปกรณ์ 1. ต้นไม้ 2 ต้น หรือหลัก 2 หลัก 2. ผ้า หมากเก็บ จำนวนผู้เล่น ผู้เล่น 2 – 4 คน วิธีเล่น ขึ้นร้านเพื่อเสี่ยงทายว่าใครจะเล่นก่อน โดยกำก้อนหินทั้ง 5 ก้อนไว้โยนขึ้น ใช้หลังมือรับแล้วโยนขึ้นอีกครั้งใช้ฝ่ามือรับ ใครได้ก้อนหินมากที่สุดเป็นผู้เล่นก่อน หมากที่ 1 หว่านก้อนหินลงบนพื้น แล้วหยิบขึ้นมา 1 ก้อน โยนขึ้นไปแล้วรีบหยิบก้อนหินทั้ง 4 ก้อนทีละเม็ดพร้อมกับรับก้อนหินที่โยนขึ้นไปให้ได้ ถ้ารับไม่ได้ถือว่าตาย และถ้าหยิบก้อนหินทีละก้อนนิ้วมือไปโดนก้อนหินอื่นก็ถือว่าตายเช่นกัน ต้องให้คนอื่นเล่นต่อ หมากที่ 2 เก็บทีละ 2 ก้อน หมากที่ 3 เก็บ 3 ก้อน และ 1 ก้อน หมากที่ 4 เก็บ 4 ก้อน แล้วขึ้นร้านนับคะแนน อุปกรณ์ ก้อนหินที่มีลักษณะกลมๆ จำนวน 5 ก้อน กระต่ายขาเดียว จำนวนผู้เล่น ไม่จำกัดจำนวน วิธีเล่น ขีดเส้นแบ่งเขตบนพื้น และมีเขตจำกัดเส้นออกไว้ด้วย แบ่งผู้เล่นออกเป็น 2 ฝ่ายเท่าๆ กัน ตกลงกันว่าใครจะเป็นกระต่ายก่อน กลุ่มที่เป็นกระต่ายจะคิดคำขึ้นหนึ่งคำ ให้มีพยางค์เท่ากับจำนวนคนในหมู่และจำต้องกำหนดพยางค์ให้แต่ละคนด้วย เมื่อคิดคำได้แล้วหมู่ที่เป็นฝ่ายเล่นทั้งหมดก็จะเป็นผู้เลือกว่า จะเอาพยางค์ใด ฝ่ายกระต่ายคนที่มีพยางค์ตรงกับที่โดนเลือกก็จะวิ่งกระโดดขาเดียวให้เร็วที่สุด และไล่จับแตะคนในฝ่ายเล่น ถ้าคนใดโดนจับหรือถูกตัวกระต่ายก็ต้องออกจากการเล่น แต่ถ้ากระต่ายเปลี่ยนขาหรือขาแตะพื้นจะต้องเปลี่ยนเป็นกระต่ายตัวใหม่ที่ฝ่ายเล่นจะเลือก เมื่อฝ่ายเล่นถูกไล่ตีจนหมดแล้วก็ถือว่าแพ้ ต้องมาเป็นฝ่ายกระต่ายบ้าง ตัวอย่างการเล่น ฝ่ายกระต่ายมีสมาชิก 4 คน ก็คิดคำ 4 พยางค์ เช่น ทุเรียนหมอนทอง คนแรกเป็น “ทุ”คนที่2 เป็น“เรียน” คนที่3 เป็น“หมอน” คนที่4 เป็น“ทอง” เมื่อฝ่ายเล่นเรียก“ทอง” คนที่เป็นทองต้องกระโดดขาเดียวไล่จับคนฝ่ายเล่น ถ้าเท้าตกถึงพื้นฝ่ายเล่นจะเลือกคนใหม่อีก จนกว่าจะหมด ถ้าฝ่ายกระต่ายแตะได้ก่อน หรือฝ่ายเล่นวิ่งออกนอกเส้นแบ่งเขต จะหมดสิทธิ์เป็นฝ่ายเล่นต้องมาเป็นฝ่ายกระต่ายแทน กาฟักไข่ จำนวนผู้เล่น ไม่จำกัดจำนวน วิธีเล่น ใช้ผลไม้หรืออะไรก็ได้ สมมุติว่าเป็นไข่ และเขียนวงกลมลงบนพื้น เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 4 ฟุต 1 วง และอีกวงหนึ่งอยู่ในวงแรก ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 1 ฟุต วางทั้งหมดไว้ในวงกลมเล็ก ให้คนใดคนหนึ่งเป็นกา ยืนในวงกลมวงใหญ่ หรือนั่งคร่อมวงกลมเล็ก นอกนั้นทุกคนยืนรอบนอกวงกลมวงใหญ่ คอยแย่งไข่ คนเป็นกามีหน้าที่ป้องกันไข่ โดยมีกติกาการเล่น ดังนี้ 1.     ผู้มีหน้าที่หยิบไข่ เข้าไปในวงกลมไม่ได้ 2.     ผู้มีหน้าที่หยิบไข่ ต้องระวังมิให้อีกาตีถูกมือ หรือแขนของตน ซึ่งล่วงล้ำเข้าไปในวงกลมได้ 3.     ถ้าแย่งไข่ไปจากอีกาได้หมดแล้ว ให้ปิดตากาแล้วเอาไข่ไปซ่อนให้อีกาตามหาไข่ ถ้าพบไข่ที่ผู้เล่นคนใดเป็นคนซ่อน ผู้นั้นต้องเปลี่ยนมาเป็นกาแทน อุปกรณ์ ก้อนหินหรือผลไม้เท่าจำนวนคนเล่น ยกเว้นคนที่เป็นกา 1 คน กำทาย จำนวนผู้เล่น จำนวน 2 คนขึ้นไป วิธีเล่น ก่อนเล่นผู้เล่นต้องจับไม้สั้นไม้ยาว เพื่อให้ผู้ชนะได้เป็นผู้กำทายก่อน และผู้เล่นคนที่ 1กำเมล็ดถั่วจำนวนเท่าใดก็ได้ไว้ในมือ แล้วให้ผู้เล่นคนอื่นเป็นคนทายว่ามีกี่เมล็ด หากผู้เล่นคนใดทายถูกก็จะได้เป็นเจ้าของเมล็ดถั่วนั้น. อุปกรณ์ เมล็ดถั่วสำหรับการทาย ที่มา : http://www.stjohn.ac.th/department/internet_rally/rally5_47/it_cul/                            http://www.prapayneethai.com/